ÇÖP
Celallenip köpürüp yerli yersiz her şeye,
Oturup kafiyeli, ağzımı bozamam ben.
Bir çocuğun ayağı üşürken karşı evde,
Türkistan dağlarına şiirler yazamam ben.
Havayı taşlamakla geçti şu kadar yaşım,
Ağrısız ne bir sabah ne akşam gördü başım,
Yaralı parmağıma işemezken soydaşım,
Paris’e, Moskova’ya, Fizan’a kızamam ben.
Kırmızı bir iz kaldı, bin sene ardımızda,
Çıkıp da uluyacak hal mi var kurdumuzda?
Cefası üstümüze tapulu yurdumuzda
Ne rahat durmak mümkün ne gezip tozamam ben.
Çevresinden dolaşıp makamlı şerefsizin,
Soluğunu kesmekle bir avuç önemsizin,
Avunmak adamlık mı? Lan sizin olsun, sizin…
Sarhoş olup çer çöple, uyuşup sızamam ben.
18/03/2022
20:45
Kalemine sağlık abi.Yine okurken hem kızıp hem de üzüldük.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilYine bir kitabı 4 kıtada anlatmışsın. Okudukca düşünüyor insan. Türk edebiyatına kattığın eserlerden dolayı sana Türk Milleti hep borçlu olacak.Kalemine sağlık.
YanıtlaSilHer türkle turan kurulur zannetme
Turan, turanı isteyenle kurulur elbet.
Asimile olanı türklükten menetme
Eğtimle bozkurt orada da ulur elbet.
ULUTÜRK
Rahat durmak ne mümkün, gezip tozamam ben
YanıtlaSilOlsa daha mi vurgulayıcı olurdu?
Nefes düğümleten bir şiir.
Yüreğine, kalemine sağlık.
Yüreğine sağlık
YanıtlaSil