IRKÇI MISIN? - 1

 

Türkiye’de Türklerin menfaatine bir kılını kıpırdatana ırkçılık yakıştırmak moda olmuştur. Onlarca kabile ismi saymadan ülkesini sevene, birkaç etnik topluluğa güzelleme yapmadan vatan savunana ‘ırkçı mısın’ diye sormak âdettir.  
Bu soruyu soran taraf, alacağı cevabı az çok biliyor olsa da sorunun asıl muhatabı, dinleyicilerdir. ‘Irkçı mısın’ sorusu, bir soru değil; suçlamadır. Bu soruyu soran kişi, alacağı cevapla ilgilenmez. Niyeti bir şey öğrenmek değil; bir şeyler göstermektir:
Kendisinin ırkçı olmadığını, bunun da ötesinde ırkçılığa karşı olduğunu, bunların da ötesinde Türk olmayan kabileleri tuttuğunu ve en son noktada o kabilelerin etnik ayrılık davalarına verdiği desteği…

Evet;
Türkiye’de bu soru sadece Türklere sorulur ve sadece etnik ayrılık hareketlerini destekleyenler sorar. Bu ayrım, konforlu evlerinde annelerinden masallar dinleyerek büyümüş, toz pembe hayallerle yetişmiş vatandaşlara fazla abartılı gelmiş olabilir. Onların hayal dünyasındaki kötü adamlar bile çocukken uğradıkları kötü muamelenin zavallı mağdurları olduğu için gerçek dünyayla bağları maalesef kopmuştur. Amerikan filmlerinden edindikleri intibaları hayat tecrübesi sanan bu zavallılar, bütün kötü adamların çocukluğuna inerek onları mağdur çıkarma eğiliminden de kurtulamazlar; ırkçılığı Alman Nazilerinin icadı sanma saflığından da…

Maalesef bu zavallı saflar ‘ırkçı mısın’ sorusunu, bir merakın eseri sanıyor.
Engizisyon mahkemelerinin her kadında cadı arayan papazları gibi, son dünya savaşının galipleri de insanlık alemine ırkçı arama hastalığı bulaştırmıştır. Dünyanın gelmiş geçmiş en kanlı savaşında, katil dedikleri ırkçıları yok edecek kadar kan dökmüş olanlar bunlar değilmiş gibi, ırkçılık suçlamasını nesillerdir Demokles’in kılıcı gibi dünyanın üstünde sallayıp duruyorlar.
Savaş dediğimiz; insanın insanı öldürdüğü, ülkenin ülkeyi yuttuğu, milletin milleti ezdiği bir şey değil mi?
Bir savaşın kazananı, diğer tarafı en fazla vuran, öldüren, yakan, yıkan değil mi?
Nasıl oluyor da bu cinayet yarışının kazanan tarafı, diğer tarafı katillikle suçlayabiliyor? Dünyanın en kanlı katilleri ırkçılarsa, bunlara karşı zafer kazananlar, tatlı dille mi, rica ederek mi galip oldular?
Ne saçma şey…

Almanların kampa attığı Yahudilerin üstündeki elbisenin mavi çizgisinin tonunu bile ezberlemiş durumdasınız. Amerikan askerlerinin atom bombası attıktan sonra işgal ettiği Japonya’da neler yaptığına dair en ufak bir fikriniz var mı? Propaganda makinesinden başka bir şey olmayan film sektörü, İran’da yaşayan bir genç kızın dramını bile size servis ettiği halde, bütün Çin’i uyuşturucu bağımlısı yaptıkları günlere dair bir fikir edinmenize fırsat tanıdı mı?

Geçelim…

Evet; Türkiye’de hiçbir şey yapmadan, oturduğu yerden vatanını sevene bile ‘ırkçı mısın’ diye sorulur ve bu sorunun muhatapları da panik içinde kendini savunmaya çalışır. Bu savunmanın şekli de artık kabak tadı vermiştir:
Türk olmayan kabilelerin isimleri sıralanır – ki sırası bile papağan gibi ezberlenmiştir- ve bu kabileleri ne kadar çok sevdiğimiz anlatılır. ‘Kız aldık-verdik’ gibi kadın tüccarı cümleleriyle de süslenirse, iyice ikna edici görünür…

Bunlar, memleketimizdeki sosyal ilişki tuhaflıklarından, bu ilişkileri dayatanların zorbalıklarından ibaret örneklerdir. Bir Türk’ün kendi vatanını ne kadar seveceğine, ne ölçüde milliyetçi olabileceğine, diğer Türklerle hangi miktarda yakınlaşabileceğine ve sair hareketlerine, bu propaganda makinesinin borazanları karar vermektedir.

Bu sorunun muhatabı olduğunda, siyasi, ekonomik, yasal, geleneksel kaygılarla mırın kırın edenler, ezberden örneklerle lafı geveleyenler, bu yazının asıl konusudur.
- Türk dili var mıdır?
- Evet.
- Türk dili korunmalı, geliştirilmeli, savunulmalı mıdır?
- Evet.
- Türk ırkı var mıdır?
- Evet.
- Türk ırkı korunmalı, geliştirilmeli, savunulmalı mıdır?
- Mırın kırın, falan filan…

Yapmayın kardeşim!
Bu kadar kaypak, bu kadar korkak, bu kadar tuhaf olmayın. Türk dili, Türk edebiyatı, Türk kültürü, Türk vatanı, Türk devleti vardır. Her normal milliyetçi, hatta kuyruk acısı olmayan her normal insan bunları kabul eder. Her Türk evladı da bunların korunmasını, geliştirilmesini, savunulmasını savunur. Bundan normal, bundan doğal ne var?
Türk ırkı da vardır.
Denizlerin yarılmasına, ayın bölünmesine, ölülerin dirilmesine iman etmek gibi bir mesele değil; göz önünde olan, her normal insanın şahitlik edebileceği kadar açık bir gerçektir. Türk’e dair, Türk’e ait, Türk’e özgü her şey gibi, Türk ırkı da savunulur, korunur, müdafaa edilir.
Bu müdafaanın, Alman Nazi partisinin suçlarıyla, İtalyan Faşist partisinin görüşleriyle ne ilgisi olabilir?
Üstelik; onların vahşiliğini ezecek derecede vahşi olan düşmanlarının hoşuna gidecek dayatmalarla, kendi ırkının davasını gütmekten çekinmek, utanmak, mahcup tavırlarla inkâr etmek – en ince tabirle- ayıptır.

Bu utangaçlık nerede bitecek?
İstanbul’u fetheden atasından utanan, vatan savunurken can veren dedesine söven, yurdunu yabanlara peşkeş çekerken yüzü kızarmayan nesiller üretince mi kendinize geleceksiniz?
İş işten geçince mi yanlış yaptığınızı anlayacaksınız?

‘Türkler hiç ırkçı olmamıştır’ gibi komik tezlerle, kendi ayıbınızı örtmeye çalışıyorsunuz. Taptığına Türk Tanrısı, yurduna Türk yurdu, atasına ‘Tanrı gibi’ diyen Türkler mi hiç ırkçı olmamış? Taşlara yazdırdığı vasiyetinde, Türk milletini diğer milletlere karşı uyaran Türkler mi ırkçı değilmiş?

Yapmayın kardeşim!

Türkler tarih boyunca vahşi olmamış, katil olmamış, zalim olmamış, fanatiklik yapmamış ve bunları yapmadan ırkçılık yapmanın mümkün olduğunu da göstermiş.
Milleti için gece uyumamış, gündüz oturmamış.
Az milleti çok, aç milleti tok kılmak için…

Sahipsiz Yahudi ve Çingeneleri kamplara toplayıp çizgili pijamayla işkence etmek gibi şeyler düşünmemişler.
AMA!
Başlıya baş eğdirmiş, dizliye diz çöktürmüşler…
Hangi yönde bir imparator, bir kral, bir sultan varsa, o yöne doğru yönelmiş, sarayları, tahtları, taçları yıkmışlar…

Eğer biraz utanmanız kaldıysa, karşınıza geçip ‘ırkçı mısın’ diye sorgu yapan art niyetlilerden ya da oyu için şirinlik yapmanızı bekleyen seyircilerden değil; şanlı atalarınızdan utanın.

Devam edeceğiz…